مُؤَلِّم ، مُحَلِّم ، مُعَلِّم

با الهام از  طبقه بندی استاد دکتر محمدرضا سنگری  و به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم سروده شد :

مُؤَلِّم ، مُحَلِّم ، مُعَلِّم

معلّــمـا  سـه دسـته          هـر کی یـه جـا نشسته

دسته ی اول انگـار            بسته به خود کوله بار

اومـده گـرچه اول            آخره تـوی جدول

با « واو ِ » همـزه دارَن          روی زمـان سوارَن

می دن عذاب هر زمان     هم به خود ، هم دیگران

در اَلَم و درد و رنج          دورَن همیشه از گنج

شده براشون عادت            نگـا  به روی ساعت

می خوره چون زنگشون       بهتـرین آهنگشون

تو تقویما می گردن          نه این که اهلِ دردن

دنبال ِ رنگِ  قـرمـز            رنگِ  قشنگ قـرمـز

عاشـق ِ تعطیلاتن                همیشه کیش و ماتن

دسته ی دوم  بـه نـاز        پـا می ذارن روی گـاز

با «حـِ‌ »یِ جیمی هستند         پشـتِ میـزا نشستند

پر گو  و خواب کننده        صندلی جو ، یه دنده

خود رأی و خودکامه اند      فقط تو یک جامه اند

همیشه یک نواختند           یک طرفه به تاختند

سـرها همه زیر ِ برف        من می زنم فقط حرف

بچه بشیـن حرف نزن        قفـل ِ سکوت رو نشکن

دسته ی سـوم امّـا            در دل و در یـادِ مـا

سوم اگر که هستند             اون بالاها  نشستند

همیشه هستن  اول          میان تو صدرِ جدول

با روش و با منش              با دانش و بی تنش

بینـشِ بـالا دارنـد        عشق تو دلا می کارنـد

با تدبیـر و نترسـند            تنهـا به فکر درسـند    

فرصتِ رویش می دن      تا بـشـه فصل ِ چیدن

با « عین » و نـورِ عینند         وصفِ امام حسینند

فرموده اشتغال نیست         بهتر از این مثال نیست

معلّــمـی سوختن است      دل رو به هم دوختن است

والسلام

سیدهادی حیدری _ یزد 11/2/93