در اندیشه ی دینى ما، حفظ، توسعه و تعمیق روابط فامیلى و ارتباط صمیمانه و حمایتى خویشاوندان از آن چنان اهمیتى برخوردار است که پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)آن را جزو دین دانسته و حتی در جایى دیگر، هدف از رسالت خویش را پس از بندگى خداوند و شکستن بت ها و طاغوت ها، صله ی رحم معرفى مى کند.
قرآن نیز حفظ پیوندهاى فامیلى را یکى از وظایف و برنامه هاى صاحبان خرد (اولوا الالباب) تلقى کرده است.
اهمیت صله ی رحم و نقش و پیامدهاى آن در سلامت و آرامش روحى و بهداشت روانى انسان از منظر آموزه هاى دینى همین بس که امام صادق(علیه السلام) درباره ی ایجاد ارتباط فامیلى و پاى بندى به آن را تأمین کننده سلامت و عافیت تمام امور انسان معرفى کرده است.
هم چنین در روایتى دیگر ارتباط خویشاوندى را سبب آرامش و تسکین خاطر افراد معرفى کرده و چنین مى فرماید: « هرگاه کسى از رحم خود عصبانى شود و بر او غضب کند پس باید به سوى او روانه شود و با او تماس برقرار کند. به درستى که دو رحم در تماس با یکدیگر به آرامش و سکون مى رسند.»
به نظر روان شناسان نیازهاى روانى به اندازه نیازهاى بدنى براى انسان حیاتى است و بر این اساس، نیازهاى روانى را جزو نیازهاى اساسى قلمداد مى کنند.
بعضى از نیازهاى روانى که صله رحم مى تواند نقش تعیین کننده اى در تأمین و ارضاى آن ها ایفا کند عبارتند از:
1- نیاز به محبت
2- نیاز به وابستگى و تعلق به گروه
3- نیاز به بیان و ابراز خود